हिमाल प्रेस 
रिपब्लिकन राष्ट्रपति पदका उम्मेदवार रहेका बेला डोनाल्ड ट्रम्पलाई १३ जुलाई २०२४ मा पेनसिल्भेनियाको बटलरमा आयोजित चुनावी कार्यक्रममा मञ्चबाट सहयोगपूर्वक उतारिँदै। उनीमाथि सोही दिन आक्रमण भएको थियो। तस्बिर : एपी/रासस
राष्ट्रपतिका रूपमा डोनाल्ड ट्रम्प यस महिनाको प्रारम्भमा आइवाको स्टेट फेयरग्राउन्ड्समा अमेरिकाको २५०औँ वार्षिकोत्सवको उद्घाटन गर्दै मञ्चमा उभिएका थिए। त्यसबेला उनले टाढाबाट पटाका पड्किएजस्तो आवाज सुने। ‘के मैले जे सुनेँ त्यो नै हो त?’ ट्रम्पले बाक्लो बुलेटप्रुफ सिसाको पछाडि बोल्दै भने, ‘चिन्ता नलिनुस्, पटाका मात्रै हो।’ उनको यस्तो अभिव्यक्तिपछि श्रोतादर्शकमा हाँसो र ताली छुट्यो।
‘सधैँ सकारात्मक सोच्नुपर्छ’, ट्रम्पले भने, ‘तर मलाई पनि त्यो आवाज खासै मन परेन।’
यस्ता अभिव्यक्ति पेन्सिल्भेनियामा ट्रम्पमाथि आक्रमण भएको घटनाको एक वर्ष पूरा हुन केही दिनअघि आएका थिए। २०२४ जुलाई १३ मा भएको आक्रमणको घटनाले ट्रम्पको राजनीतिक जीवनमा गहिरो प्रभाव छोडेको छ। त्यस दिन आयोजित चुनावी र्यालीमा बन्दुकधारीले गोली चलाउँदा ट्रम्पको कान छुन पुग्यो। घटनामा उनका एक समर्थकको ज्यान गएको थियो।
आक्रमणपछि २०२४ को चुनावी अभियान ट्रम्पका पक्षमा देखियो। त्यसपछिका १० दिन उथलपुथलले भरिएका थिए। यसमा रिपब्लिकन राष्ट्रिय अधिवेशनमा कानमा पट्टी बाँधेर ट्रम्पको विजयपूर्ण आगमन, राष्ट्रपति जो बाइडेनको पुनः निर्वाचनको दौडबाट अलग हुने निर्णय र उपराष्ट्रपति कमला ह्यारिसको उत्तराधिकारीका रूपमा अघि सर्ने घटना प्रमुख थिए।
ट्रम्पको जीवन एक वर्षअघि केही मिलिमिटरको फरकमा पूर्णतया अर्को दिशामा जान सक्थ्यो। तर उनका साथीहरूका अनुसार आज पनि ट्रम्प उही पुरानै ट्रम्प छन्। यद्यपि उनीहरू भन्छन्- मञ्चमा बढी सतर्क हुनुबाहेक पनि मृत्युसँगको त्यो साक्षात्कारले उनलाई केही परिवर्तन गरेको छ। उनी अझ बढी ध्यान दिने र आभारी हुने भएका छन्।
ट्रम्प आफूलाई देश बचाउन र दोस्रो कार्यकालका लागि राष्ट्रपतिमा निर्वाचित हुन ईश्वरले जोगाएको विश्वास गर्छन्। यसले उनलाई आफ्नो एजेन्डा कार्यान्वयन गर्न कटिबद्ध बनाएको उनीहरूको धारणा छ।
‘म सोच्दछु, त्यो घटना सधैँ उनका मनको कुनै कुनामा रहन्छ’, दक्षिण क्यारोलिनाका सिनेटर तथा ट्रम्पका पुराना मित्र लिन्डसे ग्राहामले भने। उनी ट्रम्पमाथि गोली चलेपछि निरन्तर सम्पर्कमा थिए। ग्राहामले सोही रात पेनसिल्भेनियामा उपचारपछि ट्रम्पसँग न्युजर्सीमा भेटेका थिए। ‘उनी अझै पनि त्यही कठोर र लडाकु स्वभावका व्यक्ति हुन्। उनी बुद्ध भइहालेका छैनन्। तर म यति भन्छु-उनी अझ बढी कदर गर्ने भएका छन्। आफ्ना मित्रहरूलाई अझ ध्यान दिने भएका छन्,’ ग्राहामले भने।
ग्राहामले भने, ‘ट्रम्प जीवित रहनु नै एक चमत्कार हो। उनी निश्चित रूपमा यस्तो व्यक्ति बनेका छन्, जसले जीवनमा दोस्रो अवसर पाएको विश्वास राख्छन्।’
अधिकांश मानिस आघातपूर्ण घटनाबाट बाँचेर फर्किएपछि ती क्षण बिर्सिन खोज्छन् तर ट्रम्पले त्यसको ठिक उल्टो गरेका छन्। उनले आधुनिक राजनीतिक इतिहासकै एक अन्धकारमय क्षणको सम्झनामा सामग्रीहरू संकलन गरेर आफूलाई त्यसले घेरिएको बनाएका छन्। उनले ह्वाइट हाउस र आफ्ना गोल्फ क्लबमा आफूले आक्रमणका बेला जोस्सिएर बोलेको ‘फाइट, फाइट, फाइट!’ भन्दै गर्जिएको चित्रण गर्ने कलाकृति राखेका छन्।
सो दृश्य समेटिएको एउटा चित्र अहिले ह्वाइट हाउसको स्टेट फ्लोरको स्वागत कक्षमा टाँगिएको छ। उनले ओभल अफिसमा त्यसै दृश्यको कांस्य मूर्ति पनि राख्न थालेका छन्।
यद्यपि ट्रम्पले रिपब्लिकन अधिवेशनमा दिएको भाषणमा ‘त्यो घटनाबारे म एकपटक मात्र बोल्नेछु’ भनेका थिए। उनी प्राय: त्यो क्षणको कथा सुनाउँछन्- कसरी उनले ठीक समयमा टाउको घुमाएर गोलीको सीधा प्रहारबाट जोगिए। त्यो कुरा सुनाउँदा उनी बारम्बार आफूले ‘इतिहासकै सबैभन्दा मनपर्ने चार्ट’ भनी उल्लेख गर्ने दक्षिणी सीमा पार गर्नेहरूको तथ्यांक देखाउने गर्दछन्। त्यो तथ्यांकलाई उनले आफ्नै जीवन बचाउने कारकका रूपमा लिने गरेका छन्।
गत महिना ह्वाइट हाउसको ब्रिफिङ कक्षमा आयोजित पत्रकार सम्मेलनका ट्रम्पले गोलीकाण्डबाट बाँचेपछि अझै पनि बाँकी रहेका शारीरिक असरबारे स्वीकार गरे। ‘कहिलेकाहीँ कानमा धडकिएको अनुभव हुन्छ,’ उनले आफ्नो कानतर्फ इसारा गर्दै भने। ‘तर थाहा छ तपाईंलाई, त्यो ठिकै हो। यो काम नै जोखिमपूर्ण हो। म जे गर्छु, त्यो नै खतरनाक काम हो।’
ट्रम्पका प्रमुख सल्लाहकार सुजी वाइल्सले गत साता सार्वजनिक भएको एउटा पोडकास्ट अन्तर्वार्तामा ट्रम्पको धारणा साझा गरेकी थिइन्। ट्रम्पकी चुनावी अभियान प्रमुख वाइल्स आक्रमणका बेला उनीसँगै थिइन्।
उनका अनुसार उक्त आक्रमणले चुनावी अभियानको दौरान ट्रम्पप्रति जनताको धारणा बदल्नमा पनि सहयोग गर्यो। ‘अमेरिकी जनताले त्यो दिन उहाँलाई जुन लडाकु रूपमा देखे – त्यो दृश्य, यति भयावह र दुःखद भए। त्यसले जनतालाई उहाँको चरित्र देखायो’, उनले भनिन्।
ट्रम्पले आफैँले फक्स न्युजसँग शुक्रबार भनेका छन्, ‘मलाई लाग्छ म बचैँ। त्यसैले अब एउटा राम्रो काम गर्नुपर्छ भन्ने मेरो कर्तव्य हो। म धेरै कुराको ऋणी छु। मलाई लाग्छ म बच्नुको कारण हाम्रो देशलाई बचाउनु हो।’
ट्रम्पका पुराना मित्र तथा अनौपचारिक सल्लाहकार रोजर स्टोनले भने ट्रम्पको जीवनमा यसअघि पनि मृत्युको नजिकका क्षणहरू आइपरेको बताउँछन्। ट्रम्पले सन् १९८९ मा एटलान्टिक सिटी जाँदै गरेको हेलिकप्टर चढ्ने निर्णय रद्द गरेका थिए। जुन हेलिकप्टर दुर्घटनामा परेको थियो। त्यस्तै बटलर घटनाको दुई महिनापछि ट्रम्प गल्फ खेलिरहेका बेला यूएस सेक्रेट सर्भिसले तारबार पारि एक व्यक्तिलाई राइफल ताकिरहेको देखेका थिए – त्यो पनि एक सम्भावित हत्या प्रयास थियो।
स्टोनले भने, ‘बटलरको घटनापछि मैले ट्रम्पलाई अझ शान्त, तर झनै दृढ देखेँ। उनले मलाई भनेका थिए- ईश्वरले मलाई राष्ट्रलाई पुनः महान् बनाउनका लागि जोगाउनुभएको हो। अहिले म उहाँको संरक्षणमा छु भन्ने कुरामा म गहिरो विश्वास राख्छु।’
फेथ एन्ड फ्रिडम कोएलिसनका अध्यक्ष राल्फ रिड पनि यस कुरामा सहमत छन्। ‘राष्ट्रपति ट्रम्पलाई चिन्नेलाई विश्वास हुन्छ कि त्यो घटनाले उनलाई परिवर्तन गरेको छ। किन नहोला र? सोच्नुहोस् यदि तपाईं उहाँजस्तै व्यक्ति हुनुहुन्थ्यो र त्यो क्षणमा टाउको नघुमाउनुभयो भने के हुन्थ्यो’, उनले भने। एपी/रासस
